لَوعَة

لوعة.
[ ل َ ع َ ]
(ع مص)
لوع.
سوختنِ دوستی دلِ کسی را.
بیمار ساختن.
|| ناشکیبائی و بی آرامی کردن و یا بیمار شدن.
(منتهی الارب).

***

لوع.
[ ل َ ]
(ع مص)
لَوعَة.
سوختن دوستی دل کسی را و بیمار ساختن.
(منتهی الارب).
اندوه و محبت عشق دل را بسوختن.
(زوزنی)
(تاج المصادر).
|| سوزش عشق.
(منتخب اللغات).
|| بددل گردیدن.
|| حریص و بدخوی گشتن.
|| برگردانیدن آفتاب گونۀ چیزی را.
(منتهی الارب).

***

لوعات.
[ ل َ ]
(ع اِ)
سوزشهای دل در دوستی کسی.
(غیاث).

***

لوعت.
[ ل َ ع َ ]
(ع اِمص)
سوزش.
حُرقه.
(مهذب الاسماء).
سوزش دل از عشق.
(غیاث).
سوزش و سوختن دل از عشق.
التیاع.
سوزش عشق دل را.
(بحرالجواهر).
سوزش دل.
(دهار).
سوزش درون و رنج و تعب از عشق و دوستی
یا از اندوه و بیماری.
|| سیاهی سرِ پستان.
(منتهی الارب).

***

لوع :
اللوعة :
حرقة يجدها الرّجل من الحزن و الوجد.
(العين).

***

... وَ أَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجَامِعِ قُلُوبِهِمْ ...