وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ
نَبَأَ الَّذي آتَيْناهُ آياتِنا
فَانْسَلَخَ مِنْها
فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطانُ
فَكانَ مِنَ الْغاوينَ
وَ لَوْ شِئْنا
لَرَفَعْناهُ بِها
وَ لكِنَّهُ
أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ
وَ
اتَّبَعَ هَواهُ
فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ
إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ
أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ
ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا
فَاقْصُصِ الْقَصَصَ
لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ
ساءَ مَثَلاً الْقَوْمُ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا
وَ
أَنْفُسَهُمْ كانُوا يَظْلِمُونَ
مَنْ يَهْدِ اللهُ
فَهُوَ الْمُهْتَدي
وَ
مَنْ يُضْلِلْ
فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ
**************
قالَ :
فَما خَطْبُكَ يا سامِريُّ؟
قالَ :
بَصُرْتُ بِما لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ
فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ
فَنَبَذْتُها
وَ كَذلِكَ سَوَّلَتْ لي نَفْسي
**************
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ
عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطينُ؟
تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثيمٍ
يُلْقُونَ السَّمْعَ
وَ
أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ
وَ
الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ
أَ لَمْ تَرَ
أَنَّهُمْ في كُلِّ وادٍ يَهيمُونَ
وَ
أَنَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ؟
إِلاَّ
الَّذينَ آمَنُوا
وَ
عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
وَ
ذَكَرُوا اللَّهَ كَثيراً
وَ
انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا
وَ
سَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ
**************
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آیِـنِه سازد سِکَندَری داند
نه هر که طَرفِ کُلَه کج نهاد و تند نشست
کلاهداری و آیینِ سَروری داند ...
هزار نکتۀ باریکتر زِ مو اینجاست
نه هر که سَر بتراشد قلندری داند
**************
زِ دلبری نتوان لاف زد به آسانی
هزار نکته در این کار هست تا دانی
به جز شکردهنی مایه ها ست خوبی را
به خاتمی نتوان زد دَمِ سلیمانی ...
بیار بادۀ رنگین که یک حکایتِ راست
بگویم و نکنم رَخنه در مسلمانی
به خاکِ پایِ صَبوحی کُنان که تا منِ مست
سِتاده بر درِ میخانه ام به دربانی
به هیچ زاهدِ ظاهرپرست نگذشتم
که زیرِ خرقه نه زُنّار داشت پنهانی ...
جفا نه شیوۀ دین پَروَری بُوَد حاشا
همه کَرامت و لطف ست شَرعِ یَزدانی ...
زِ حافظانِ جهان ، کس چو بنده جمع نکرد
لطائفِ حِکَمی با کتابِ قُرآنی
**************