یادگارِعُمر
درباره وبلاگ


حافظ سخن بگوی که بر صفحۀ جهان ------- این نقش ماند از قلمت یادگارِ عُمر ---------- خوش آمدید --- علی
نويسندگان
جمعه 17 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

... قَالَ
حَدَّثَنِي مَنْ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اللهِ (ع) يَقُولُ :
سُئِلَ رَسُولُ اللهِ (ص) :
مَنْ أَحَبُّ النَّاسِ إِلَى اللهِ ؟
قَالَ :
" أَنْفَعُ النَّاسِ لِلنَّاسِ "

***

«الکافي»
«محمّد بن یعقوب کلینيّ» رحمه الله (م 329 ه.ق)
ج 2 ص 164

جمعه 17 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

زینب بنت الإمام عليّ بن أبي طالب (ع)

زینب بنت الإمام عليّ بن أبي طالب بن عبدالمطّلب ،
سبط رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم .
ابن أثیر گوید:
او در حیات حضرت رسول أکرم متولّد شد
و با پسرعمّش ، عبدالله بن جعفر بن أبي طالب إزدواج کرد.
حضرت زینب با برادرش حضرت حسین
در وقعۀ کربلا حضور داشت .
او را با دیگر اسیران به کوفه
و سپس به شام نزد یزید بن معاویة بردند.
زنی پُردل
و خطیبی فصیح بود
و او را أخبار است
و کلام او با یزید مشهور و دلیل قوّت قلب و کیاست اوست .
نام دختر حضرت فاطمة رضي الله عنها
که خواهر حضرت إمام حسین رضي الله عنه بودند.

از لغت نامۀ مرحوم دهخدا

جمعه 17 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

«مُثیرُ الأَحزان» نام کتابی است به زبان عربيّ که نویسندۀ آن شخصی است به نام «ابن نَما حلّيّ» رحمة الله علیه. ولادتش در 567 ه.ق در شهر حلّة در کشور عراق، وفاتش در 645 ه.ق در شهر حلّة در کشور عراق، نامشان جعفر بن محمّد، و مُکنّی به نجم الدّین. موضوع کلّیِ کتاب گزارش حرکت و قیام حضرت أباعبدالله علیه السّلام است. این کتاب با نام «در سوگ أمیرِ آزادی» توسّط آقای «علي کرمي» به فارسی ترجمه شده است.

پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

ذكر خبر هدم قبر الحسين بن على

سال 236 ه.ق

و فيها امر «المتوكل»
بهدم قبر «الحسين بن على»
و هدم ما حوله من المنازل و الدور،
و ان يحرث
و يبذر
و يسقى موضع قبره،
و ان يمنع الناس من اتيانه،
فذكر ان عامل صاحب الشرطه نادى في الناحية:
من وجدناه عند قبره بعد ثلاثة بعثنا به الى المطبق،
فهرب الناس،
و امتنعوا من المصير اليه،
و حرث ذلك الموضع،
و زرع ما حواليه.

***

تاريخ‏ الطّبريّ ج‏ 9  ص 185
أبو جعفر محمد بن جرير الطبري (متوفّی 310 ه.ق)

***

سخن از ويران كردن قبر حسين بن على (ع)

سال 236 ه.ق

در اين سال «متوكل» بگفت تا
قبر «حسين بن على» را ويران كنند
و منزلها و خانه‏ هاى اطراف آنرا نيز ويران كنند
و خيش بزنند
و بذر بپاشند
و آبيارى كنند
و مردم را از رفتن به نزد آن ممنوع دارند.
گويد كه
عامل سالار نگهبانان در آن ناحيه بانگ زد كه
پس از سه روز
هر كه را به نزد قبر وى يافتيم به مطبق میـفرستيم
و مردم بگريختند
و از رفتن به نزد قبر خوددارى كردند
و آن محل را شخم زدند
و اطراف آنرا كشت كردند.

***

 تاريخ طبرى ،
محمد بن جرير طبرى (متوفّی 310 ه.ق)
ترجمۀ مرحوم ابو القاسم پاينده‏
ج‏ 14 ص 6036

پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

أمّ البنین

أمّ البنین .
فاطمه
دختر حِزام بن خالد بن ربیعة بن کِلاب .
از زنان عليّ بن أبي طالب (ع) بود.
وی اوّل زنی است که
بعد از درگذشت فاطمة (ع) به إزدواج عليّ (ع) درآمد
و چهار پسراز وی بوجود آمد
عبّاس مکنّی به أبوالفضل
عثمان
جعفر
عبدالله.
هر چهار پسر در روز عاشورا در کربلا کشته شدند.

پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

شَمِر بن ذي الجَوْشَن

شَمِر بن ذي الجَوْشَن
(...- 66 ه.ق ...- 686 م)
شمر بن ذي الجوشن
(و اسمه شرحبيل)
ابن قرط
الضبابي
الكلابي،
أبو السابغة:
من كبار قتلة الحسين الشهيد (رضي الله عنه)
كان في أول أمره من ذوي الرئاسة في «هوازن»
موصوفا بالشجاعة،
و شهد يوم «صفين» مع عليّ.
ثم أقام في الكوفة،
يروى الحديث،
إلى أن كانت الفاجعة بمقتل الحسين،
فكان من قتلته.
و أرسله عبيد الله بن زياد مع آخرين إلى يزيد بن معاوية في الشام،
يحملون رأس الشهيد.
و عاد بعد ذلك إلى الكوفة
فسمعه أبو إسحاق السبيعي، يقول بعد الصلاة:
اللَّهمّ إنك تعلم أني شريف فاغفر لي.
فقال له:
كيف يغفر الله لك و قد أعنت على قتل ابن رسول الله؟
فقال:
ويحك كيف نصنع؟ إن أمراءنا هؤلاء أمرونا بأمر،
فلم نخالفهم،
و لو خالفناهم كنا شرا من هذه الحمر!
ثم لما قام المختار الثقفي بتتبع قتلة الحسين،
طلب الشمر في جملتهم،
فخرج من الكوفة،
فوجّه إليه بعض رجاله
و عليهم غلام له اسمه «زربي» فقتله شمر،
و سار إلى
«الكلتانية» من قرى خوزستان- بين السوس و الصيمرة-
ففاجأه جمع من رجال المختار يتقدمهم
أبو عمرة، عبد الرحمن ابن أبي الكنود،
فبرز لهم شمر،
قبل أن يتمكن من لبس ثيابه و سلاحه،
فطاعنهم قليلا
ثم ألقى الرمح
و أخذ السيف
فقاتلهم،
و تمكن منه أبو عمرة فقتله،
و ألقيت جثته للكلاب.
و رحل بعض أبنائه إلى المغرب،
و دخلوا الأندلس،
و اشتهر منهم حفيده
«الصميل بن حاتم بن شمر بن ذي الجوشن»
فاشتبه الأمر على
ابن الفرضيّ «مؤلف تاريخ علماء الأندلس»
فظن أن شمرا نفسه دخل الأندلس‏

***

الأعلام زِرِکليّ ج 3 ص 175

پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

شَمِر بن ذي الجوشن

شَمِر بن ذي الجوشن
ضبابيّ
کلابيّ .
نام او شرحبیل
و کنیت او ابوالسّابغة است .
از رؤسای هوازن
و مردی شجاع بود
(مقتول 66 ه.ق / 686 م).
در صِفّین در لشکر عليّ (ع) حضور داشت .
سپس در کوفه اقامت کرد
و به روایت حدیث پرداخت
در واقعۀ کربلا شرکت جُست
و در شمار قاتلان امام حسین (ع) درآمد.
عبیدﷲ او را با سر امام حسین (ع) به شام نزد یزید فرستاد.
سپس وی به کوفه برگشت .
چون مختار بن ابوعبیدۀ ثقفيّ قیام کرد
و شمر از کوفه بیرون رفت ،
مختار غلام خود را با گروهی به طلب او فرستاد.
شمر غلام مختار را بکشت
و به « کلتانیه » از قرای خوزستان (بین سوس و صیمره) رفت .
جمعی از سپاهیان مختار
به سرکردگی ابوعمرة به جنگ او رفتند.
شمر در این نبرد کشته شد
و تن او را نزد سگان افکندند.
بعضی از فرزندان او به مغرب رفتند
و به اندلس درآمدند.
از جملۀ آنان کسی که شهرتی دارد
نوادۀ او صمیل بن حاتم بن شمر بن ذي الجوشن است .

سه شنبه 14 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

و أقبل شمر بن ذي الجوشن

قال :
و أقبل شمر بن ذي الجوشن
حتى وقف على معسكر الحسين رضي الله عنه
فنادى بأعلى صوته :
أين بنو أختنا؛
عبد الله و جعفر و العباس
بنو علي بن أبي طالب!
فقال الحسين لإخوته:
أجيبوه و إن كان فاسقا
فإنه من أخوالكم!
فنادوه فقالوا :
ما شأنك و ما تريد؟
فقال :
يا بني أختي!
أنتم آمنون
فلا تقتلوا أنفسكم مع أخيكم الحسين،
و الزموا طاعة أمير المؤمنين يزيد بن معاوية!
فقال له العباس بن علي رضي الله عنه :
تبا لك يا شمر
و لعنك الله
و لعن ما جئت به من أمانك هذا
يا عدو الله!
أ تأمرنا أن ندخل في طاعة العناد
و نترك نصرة أخينا الحسين رضي الله عنه
قال :
فرجع الشمر إلى معسكره مغتاظا

***

الفتوح
ج 5 ص 94
أبو محمّد أحمد بن أعثم الكوفى
(م 314 ه.ق)

سه شنبه 14 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

و انحاز «الحرّ بن يزيد»

و انحاز «الحر بن يزيد»
الذى كان جعجع بالحسين الى الحسين،
فقال له :
قد كان منى الذى كان،
و قد اتيتك
مواسيا لك بنفسي،
افترى ذلك لي توبه مما كان منى؟
قال الحسين :
نعم،
انها لك توبه،
فابشر،
فأنت الحر في الدنيا،
و أنت الحر في الآخرة،
ان شاء الله.

***

«حر بن يزيد»
كه راه را بر «امام حسين» بسته بود
پيش آن حضرت آمد و گفت :
همانا از من كارى سر زد
و اكنون آمده‏ ام تا جان خود را فداى تو كنم
آيا معتقدى كه
اين جان بازى موجب پذيرفته شدن توبۀ من خواهد بود؟
«امام حسين» فرمود :
آرى،
همين، توبۀ تو است
بر تو مژده باد كه
تو به خواست خداوند متعال در دنيا و آخرت آزادى.

***

الأخبار الطُّوال ص 256
ابو حنيفه احمد بن داود الدينورى (م 282 ه.ق)
ترجمه شده توسّط  محمود مهدوى دامغانى‏
در صفحۀ 301

سه شنبه 14 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

حُرّ بن یزید ریاحيّ

«حُرّ بن یزید
ریاحيّ» .
سردار طلیعۀ سپاه «عبیدالله بن زیاد» بود
و به سپاه «ابوعبدالله حسین بن عليّ (ع)» پیوست
و در رکاب او به «یوم الطّفّ» شهادت یافت ،
و او اوّل قتیلِ «روزِعاشورا» به «کربلا» باشد.

از لغت نامۀ مرحوم دهخدا



آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 297
بازدید دیروز : 2360
بازدید هفته : 5834
بازدید ماه : 8880
بازدید کل : 166023
تعداد مطالب : 2000
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1

Alternative content