یادگارِعُمر
درباره وبلاگ


حافظ سخن بگوی که بر صفحۀ جهان ------- این نقش ماند از قلمت یادگارِ عُمر ---------- خوش آمدید --- علی
نويسندگان
جمعه 3 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

ما لي في هذا المصر منزل و لا عشيرة

...
ثم خرج من الباب
فإذا ليس معه إنسان فالتفت
فإذا هو لا يحس أحدا يدله على الطريق
و لا يدله على منزله
و لا يواسيه بنفسه إن عرض له عدو.
فمضى على وجهه
متلددا في أزقة الكوفة
لا يدري أين يذهب
حتى خرج إلى دور بني جبلة من كندة
فمشى حتى انتهى إلى باب امرأة يقال لها طوعة
أم ولد كانت للأشعث بن قيس
فأعتقها
فتزوجها أسيد الحضرمي فولدت له بلالا
و كان بلال قد خرج مع الناس
فأمه قائمة تنتظره
فسلم عليها ابن عقيل
فردت علیه
فقال لها
يا أمة الله
اسقيني ماء
فسقته
و جلس و أدخلت الإناء ثم خرجت
فقالت
يا عبد الله
أ لم تشرب
قال
بلى
قالت
فاذهب إلى أهلك
فسكت
ثم أعادت مثل ذلك
فسكت
ثم قالت له في الثالثة
سبحان الله
يا عبد الله
قم عافاك الله إلى أهلك
فإنه لا يصلح لك الجلوس على بابي
و لا أحله لك.
فقام
و قال
يا أمة الله
ما لي في هذا المصر منزل
و لا عشيرة
فهل لك في أجر و معروف لعلي مكافئك بعد اليوم
فقالت
يا عبد الله
و ما ذاك
قال
أنا مسلم بن عقيل
كذبني هؤلاء القوم
و غروني
و أخرجوني
قالت
أنت مسلم
قال
نعم
قالت
ادخل
فدخل بيتا في دارها غير البيت الذي تكون فيه
و فرشت له
و عرضت عليه العشاء
فلم يتعش.
...
در کتاب «الإرشاد» این عبارات آمده است و
خبر میدهد از غُربتِ حضرت مسلم علیه السّلام
در کوفة و
نام میبرد از بانویی به اسم «طوعة»
زنی که جناب مسلم علیه السّلام به خانۀ او پناه بُردند.
کتاب الإرشاد را شیخ مفید رحمة الله علیه نوشته اند
و وفات ایشان در 413 ه.ق بوده است.

 

تاریخ شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه السّلام

و كان خروج مسلم بن عقيل رحمة الله عليهما
بالكوفة
يوم الثلاثاء
لثمان مضين من ذي الحجة
سنة ستين
و قتله
يوم الأربعاء
لتسع خلون منه
يوم عرفة
در کتاب
«الإرشاد»
در جلد دوم
در صفحۀ شصت و شش
نوشتۀ
«شیخ مُفید» رحمة الله علیه (متوفّی 413 ه.ق)

جمعه 3 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

عبدالله بن عفیف
رحمة الله علیه

و صلب أيضا (عبد الله) بن عفيف
الأزدى ثم الغامدى
بالسبخة بالكوفة.
و كان من قصته أن
عبيد الله لما ظفر بالحسين و أهله رضى الله عنهم
صعد المنبر
فقال:
«الحمد لله الذي أظهر الحق
و نصر أمير المؤمنين يزيد بن معاوية و حزبه
على ..... حسين و شيعته».
فوثب عبد الله بن عفيف هذا،
و قد كانت ذهبت عينه اليسرى يوم الجمل
مع على رضى الله عنه
و ذهبت الأخرى يوم صفين،
فكان ملازما للمسجد الجامع
يصلى فيه إلى الليل فقال:
«يا ابن مرجانة!
إن الكذاب ابن الكذاب، و الله، أنت و أبوك
و الذي ولاك و أبوه.
تقتلون أبناء النبيين و تكلمون كلام الصديقين؟»
فأتي ابن زياد به.
فقال:
«يا عدو الله!
ما تقول فى عثمان؟»
قال:
«أقول فيه إنه رجل أحسن و أساء و أصلح و أفسد.
و الله ولى عباده يقضى فى عثمان و غيره بالحق و العدل.
و لكن إن شئت فسلني عنك و عن أبيك و عن يزيد و أبيه».
فقال:
«لا أسألك‏ حتى إذ يقك الموت»
قال:
«قد كنت دعوت الله أن يرزقني الشهادة،
قبل أن تلدك أمك،
على يدي أعدا خلق الله إليه و أبغضه اليه.
فلما ذهب بصرى يئست منها.
فالحمد لله الذي رزقنيها الله على يأس
و عرفني إجابة دعائي».
در کتاب
«المُحَبَّر»
نوشتۀ
محمّد بن حبيب بن اميّة الهاشمي البغدادي(م 245 ه.ق)


جمعه 3 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی


مسلم و هانی

و صلب عبيد الله بن مرجانة
هانئ بن عروة المرادي
بسوق الكوفة.
و مسلم بن عقيل أيضا.
و كان مسلم بن عقيل بن أبى طالب
مستخفيا عنده
حين وجهه الحسين بن عليّ رضي الله عنه.

در کتاب
«المُحَبَّر»
نوشتۀ
محمّد بن حبيب بن اميّة الهاشمي البغدادي(م 245 ه.ق)

چهار شنبه 1 آبان 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

عیدُ اللهِ الأکبرِ


«الغدير عيد الله الأكبر»
در کتاب مناقب آل أبي طالب

در جلد 3 صفحۀ 24
نوشتۀ ابن شهرآشوب رحمة الله علیه
متوفّی در قرن 6 ه.ق در کشور سوریه در شهر حلب

 

سه شنبه 30 مهر 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

دربارۀ ابن زیاد لعنة الله علیه
از کتاب الأعلام نوشتۀ زِرِکلي
در جلد 4 صفحۀ 193

ابن زياد
(28- 67 ه 648- 686 م)
عبيد الله بن زياد بن أبيه:
وال فاتح،
من الشجعان،
جبار،
خطيب.
ولد بالبصرة،
و كان مع والده لما مات بالعراق،
فقصد الشام،
فولاه «عمه معاوية» خراسان (سنة 53 ه)
فتوجه إليها
ثم قطع النهر إلى جبال بخارى على الإبل،
ففتح «راميثن»
و نصف «بيكند».
قال أحد من كانوا معه:
ما رأيت أشد بأسا من عبيد الله؛
لقينا زحف من الترك،
فرأيته يقاتل
فيحمل عليهم
فيطعن فيهم
و يغيب عنا
ثم يرفع
رايته تقطر دما.
و أقام بخراسان سنتين.
و نقله معاوية إلى البصرة،
أميرا عليها (سنة 55 ه)
فقاتل الخوارج
و اشتد عليهم.
و أقرّه يزيد على إمارته (سنة 60 ه)
و كتب إليه:
«بلغني أن الحسين بن عليّ
قد توجه نحو العراق،
فضع المناظر و المسالح
و احترس على الظن،
و خذ على التهمة،
غير أن لا تقاتل إلا من قاتلك
و اكتب إليّ في كل ما يحدث»
فكانت الفاجعة بمقتل الحسين رضي الله عنه في أيامه و على يده.
و لما مات يزيد (سنة 65 ه)
بايع أهل البصرة لعبيد الله.
ثم لم يلبثوا أن وثبوا عليه،
فتنقل مختبئا إلى أن استطاع الإفلات إلى الشام.
و أقام مدة قليلة.
ثم عاد يريد العراق،
فلحق به إبراهيم بن الأشتر في جيش يطلب ثأر الحسين،
فاقتتلا
و تفرق أصحاب عبيد الله،
فقتله ابن الأشتر.
و ذلك في «خازر» من أرض الموصل.
و كان خصوم ابن زياد يدعونه «ابن مرجانة» و هي أمه.

سه شنبه 30 مهر 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

میرداماد

داماد.
(اِخ)
میرداماد
میر محمدباقر
بن میر شمس الدین محمد حسینی استرآبادی
ساکن اصفهان
از علماء به نام امامیه
و از کبار دانشمندان عصر خود بوده است
و سِمَتِ دامادی شاه عباس صفوی داشته
و به همین مناسبت وی را داماد خوانده اند و به میرداماد شهرت دارد.
او راست :
قبسات .
صراط المستقیم .
حبل المتین در حکمت
و شارع النجاة در فقه
و سدرةالمنتهی در تفسیر
و نیز الافق المبین
و شرح مختصر اصول
و نیز حاشیه بر کافی و صحیفة الکاملة
و جز آن از حواشی و رسائل
و نیز از رسائل غریب وی رسالۀ خلعیة است .
میرداماد در نویسندگی سبک خاصی داشته
و از نوشته های بدیع اسلوب وی
نامه ای است که به شیخ بهاءالدین نوشته است .
وفاتشان در قرن 11 ه.ق است . رحمة الله علیه

دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

مدح إمام زین العابدین علیه السّلام

سرودۀ بهاءالدّین عليّ بن عیسی إِربِليّ رحمة الله علیه
متوفّی در قرن هفتم ه.ق در شهر بغداد
در کتاب کشف الغُمّة في معرفة الأئمّة صلوات الله علیهم أجمعین
در جلد دوم صفحۀ صدوپانزده

***

مديح عليّ بن الحسين فريضة           

یک شنبه 28 مهر 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

هاني بن عروة

هانی .
(اِخ)
ابن عروة
بن الفضفاض
بن عمران
الغُظیفی
المرادی .
یکی از اشراف کوفه است
که ابتدا از خواص و ندیمان علی بن ابیطالب بود.
وی کثیر بن شهاب المدحجی والی خراسان را
که متهم به اختلاس اموالی شده
و به کوفه گریخته بود
نزد خود پنهان کرد.
معاویه خلیفۀ اموی هانی را تهدید به قتل کرد.
هانی به مجلس خلیفه وارد شد
و چون خلیفه او را نمی شناخت خود را معرفی کرد.
خلیفه پرسید:
مذحجی کجاست ؟
گفت :
نزد من در میان لشکر تو ای امیرالمؤمنین !
خلیفه وی را مأمور رسیدگی به خیانت مذحجی کرد
و گفت قسمتی ازاموال مسروقه را از او بگیر
و بخشی را به او ببخش .
همچنین هانی مدتی
مسلم بن عقیل رسول حسین بن علی را
درکوفه نزد خود پنهان ساخته بود.
این خبر به عبیدالله بن زیاد
امیر بصره و کوفه
که در اکرام و بزرگ داشت هانی مبالغه میکرد
و نیز مدتها برای یافتن
مسلم بن عقیل تلاش کرده بود، رسید
سخت خشمگین شد
و هانی را بخواند
وسرزنش کرد.
هانی ابتدا انکار
و سپس اعتراف کرد،
اما از تسلیم ابن عقیل به عبیدالله بن زیاد سر باز زد.
و در نتیجه
ابن زیاد مدتی وی را محبوس ساخت
و آخرالامر بکشت
و بر بازار کوفه بیاویخت .
عبدالله بن زبیر اسدی
دربارۀ وی و ابن عقیل قصیده ای دارد
که مطلع آن چنین است :
اذا کنت لاتدرین ما الموت فانظری
الی هانی فی السوق و ابن عقیل
الی بطل قد هشم السیف وجهه
و آخر، یهوی من طمار، قتیل

(از اعلام زرکلی)
(از عقد الفرید)

یک شنبه 28 مهر 1392برچسب:, :: :: نويسنده : علی

 

مسلم بن عقیل

مسلم .
[ م ُ ل ِ ]
(اِخ)
ابن عقیل بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم ،
مقتول به سال ٦٠ ه.ق
از اجلۀ بنی هاشم
و کسی است که سیدالشهداء او را
به لقب ثقه ملقب فرموده .
وی صاحب رأی و علم و شجاعت بوده
و در مکه اقامت داشت .
چون مردم کوفه اطاعت خود را
نسبت به امام حسین (ع) اعلام داشتند،
حسین بن علی (ع) او را روانۀ کوفه ساخت
که به نام آن حضرت از اهالی کوفه بیعت بگیرد
و او از قریب ١٨٠٠٠ تن بیعت گرفت ،
اما یزید، عبیدالله بن زیاد را به حکومت کوفه فرستاد
و عبیدالله مردم را از بیعت حسین (ع) منع
و آنان را متفرق کرد
و مسلم را به شهادت رساند.
مسلم شوی رقیه دختر حضرت علی (ع) است
که مادرش کلبیه بود.
(از اعلام زرکلی و یادداشت مرحوم دهخدا).



آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 115
بازدید دیروز : 2360
بازدید هفته : 5652
بازدید ماه : 8698
بازدید کل : 165841
تعداد مطالب : 2000
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1

Alternative content