َ مَنْ تَرَكَ الشَّهَوَاتِ كَانَ [عَاشَ] حُرّاً .

 منسوب است به حضرت إمام أمیرالمؤمنین (ع)

 أَوَّلُ الـغَـضَـبِ جُـنـونٌ  وَ آخِـرُهُ  نَــدَمٌ .
 
 منسوب است به حضرت إمام أمیرالمؤمنین (ع)

 ...

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ الصَّادِقِ (ع)  قَالَ :

 كَانَ لِعَلِيٍّ (ع) غُلَامٌ

 اسْمُهُ قَنْبَرٌ

 وَ كَانَ يُحِبُّ عَلِيّاً حُبّاً شَدِيداً


 مأخذ نقلِ فوق کتابی است به نام « التّوحید »
 در صفحۀ 338
 این کتاب اثر شخصی است معروف به
 « شیخِ صَدوق » رحمة الله علیه
 متوفّی در قرن چارم ه.ق

 **************

  
 ...

 أَنَّ الْحَجَّاجَ بْنَ يُوسُفَ الثَّقَفِيَّ
 
 قَالَ ذَاتَ يَوْمٍ :

 أُحِبُّ أَنْ أُصِيبَ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِ أَبِي تُرَابٍ

 فَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللهِ بِدَمِهِ

 فَقِيلَ لَهُ :

 مَا نَعْلَمُ أَحَداً كَانَ أَطْوَلَ صُحْبَةً لِأَبِي تُرَابٍ مِنْ قَنْبَرٍ مَوْلَاهُ

 فَبَعَثَ فِي طَلَبِهِ

 فَأُتِيَ بِهِ

 فَقَالَ لَهُ :

 أَنْتَ قَنْبَرٌ ؟

 قَالَ :

 نَعَمْ

 قَالَ :

 أَبُو هَمْدَانَ ؟

 قَالَ :

 نَعَمْ

 قَالَ :

 مَوْلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؟

 قَالَ :

 اللهُ مَوْلَايَ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ وَلِيُّ نِعْمَتِي

 قَالَ :

 ابْرَأْ مِنْ دِينِهِ

 قَالَ :

 فَإِذَا بَرِئْتُ مِنْ دِينِهِ

 تَدُلُّنِي عَلَى دِينِ غَيْرِهِ أَفْضَلَ مِنْهُ ؟

 قَالَ :

 إِنِّي قَاتِلُكَ

 فَاخْتَرْ أَيَّ قِتْلَةٍ أَحَبُّ إِلَيْكَ ؟

 قَالَ :

 قَدْ صَيَّرْتُ ذَلِكَ إِلَيْكَ

 قَالَ :

 وَ لِمَ ؟

 قَالَ

 لِأَنَّكَ لَا تَقْتُلُنِي قِتْلَةً

 إِلَّا قَتَلْتُكَ مِثْلَهَا

 وَ قَدْ أَخْبَرَنِي أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع

 أَنَّ مِيتَتِي تَكُونُ ذَبْحاً ظُلْماً بِغَيْرِ حَقٍّ

 قَالَ :

 فَأَمَرَ بِهِ
 
 فَذُبِحَ .

 مأخذ این نقلِ تاریخی کتابی ست به نام
 « الإرشاد في معرفة حجج الله علی العباد »
 در جلد اوّل صفحۀ 328
 نویسندۀ کتاب «الإرشاد» شخصی است به نام
 « محمّد بن محمّد بن نعمان »
 معروف به « شیخ مفید » رحمة الله تعالی علیه
 وفاتشان در قرن پنجم ه.ق است .
 مقبرۀ ایشان در حرم مطهّر و منوّر
 حضرت امام جواد علیه السّلام
 قرار دارد .
 در کشور عراق در شهر کاظمین در نزدیکی شهر بغداد .

کوفة

 کوفه 
 شهر اکبر عراق
 که  قبة الاسلام
 و دار هجرت مسلمانان است
 و سعد بن ابی وقاص آنجا را بنا کرد.
 

 نام شهری در عراقِ عرب
 در کنار رود فرات
 که در زمان خلیفۀ دویم رضی الله عنه بناشده بود.
 نام ناحیۀ کوفه به زمان ساسانیان سورستان بوده است . 
 بر لب رود فرات نهاده
 بنای وی سعد بن ابی وقاص کرده است
 و روضۀ
 امیرالمؤمنین عليّ بن أبي طالب کرّم الله وجهه آنجاست .
 

 شهر معروفی است
 در خاک بابل
 از سوادِ عراق
 و گروهی آن را خدّ العذراء گویند
 و به جهت مستدیر بودنش
 و یا به جهت اجتماع مردم در آن ، کوفه نامیده اند.
 در وجه تسمیۀ کوفه چیزهایی دیگر نیز گفته اند.
 بنای کوفه چند ماه پس از بصره
 به دست سعد بن ابی وقاص صورت گرفت .
 و در علت بنای آن چنین گفته اند که
 سعد پس ازفتح عراق و غلبه بر ایرانیان
 در مداین فرودآمد
 و چند تن را به مدینه فرستاد
 تا مژدۀ فتح را به عمر برسانند.
 عمر فرستادگان سعد را زرد و نزار دید
 و از ایشان سبب این تغییر حال را پرسید، گفتند:
 بدی آب و هوای شهرها رنگ ما را دگرگون ساخته .
 عمر دستور داد سرزمینی را
 برای اقامت مسلمانان در نظر بگیرند
 که با مزاج آنان سازگار باشد.
 سعد زمینی را در کنار فرات
 و در نزدیکی حیره انتخاب کرد
 و در آغاز مانند بصره خانه ها را با نی ساخت ،
 اما چون پس از چندی آتش درگرفت و سوخت
 با اجازۀ عمر خانه ها را از خشت ساختند.
 کوفه درنزد شیعه مقامی ارجمند دارد،
 زیرا که حضرت علی (ع)
 آنجا را مرکز خلافت خود قرار داد
 و در همانجا کشته شد.
 

 شهری است در عراق
 و در جانب راست نهر کوفه (یکی از شعبه های فرات)
 شهر تاریخی مهمی است
 و آنجا را سعد بن ابی وقاص به سال ٦٣٨ میلادی بنا کرد.
 مقر خلافت علي بن أبي طالب (ع) بود
 و هم در مسجد مشهور آنجا به قتل رسید.
 خط کوفی بدانجا منسوب است
 و در زمان امویان و عباسیان
 مدارس فقهی و لغوی کوفه رقیب بصره بود.
 قبر مسلم بن عقیل
 و عاتکة
 و سکینة بنت الحسین
 و مسجد امیرالمؤمنین
 که مقتل آن حضرت است در آنجاست
 وگویند
 تنور پیرزن
 که طوفان نوح از آن آغازید نیز بدانجا باشد
 و گور ابن ملجم
 و قبر مختار بن ابی عبید نیز در کوفه است .
 کوفه را به زمان عمر بن الخطاب
 در نزدیکی حیره
 به جای مداین پی افکندند
 و لقب آن خد العذراء بوده است .
 

 امرای کوفه :
 سعد بن ابی وقاص
 محمد بن مسلمۀ حارثی
 عبدالله بن مسعود
 عبدالله بن عبدالله بن عتبان
 زید بن حنظلة
 عمار بن یاسر
 عبد الله بن مسعود
 ابو موسی اشعری
 جبیر بن مطعم
 مغیرة بن شعبة
 سعد بن ابی وقاص
 ولید بن عقبة
 سعید بن العاص
 عمرو بن حریث
 ثابت بن قیس بن خطیم انصاری
 یزید بن قیس ارحبی
 مالک اشتر
 ابو موسی اشعری
 عمارة بن شهاب
 قرضة بن کعب انصاری
 امام عليّ بن أبي طالب علیه السّلام
 ابو مسعود انصاری
 هانی بن هوذۀ نخعی
 امام حسن بن عليّ علیه السّلام
 معیرة بن نوفل
 ...

مُختارِ ثقفی

مُصعَب بن زُبَیر

ابن زیاد

 گــر ناز کشی زِ یــــار سهل ست
 چون یار اهل ست کار سهل ست
 گــر هست  به روزگار اهــــــلی
 نـا اهلیِ روزگــــــار ، سهل ست
 
 *******
 یـا رَبّ  نـظـرِ تـو بَــر نـگـردد
 بـرگـشتنِ روزگـــار سهل ست

 جـــــــــوانی چون نسیم نوبهار ست
 ولی بر رنگ و بویِ گُل سوار ست
 اگــــــــــــر دریافتی بر دانِشَت بوس
 وگر غـــــافل شدی افسوس افسوس
 سرودۀ «نوعی خَبوشانی» رحمه الله
 متوفّی در قرن یازدهم ه.ق

 نهادی بر سَرِ بالینِ من پای
 سَرَت بالینِ بیمــــاری نبیند
 از «حیرتی تونی» رحمه الله
 متوفّی قرن دهم ه.ق