الرّاغب الإصفهانيّ.
راغِبِ اصفهانی (ره).
ابوالقاسم حسین بن محمد بن مفضل بن محمد معروف به راغب اصفهانی، از استادان لغت و عربی و حدیث و شعر و نویسندگی و اخلاق و حکمت و کلام میباشد که امام فخر رازی در «اساس التقدیس» او را با غزالی برابر دانسته و یکی از ائمۀ اهل سنت شمرده است و مطلب اخیر خیلی مهم است زیرا که او به زعم برخی شیعه و معتزلی بوده است.
تاریخ مرگ وی بنا بنوشتۀ فرهنگ نویسان ٥٠٢ ه.ق. است ولی صاحب هدایة العارفین ٥٠٠ نوشته است.
راغب را مؤلفات مهمی است از آنجمله است :
«مفردات ألفاظ القرآن» و نیز
١- تفسیر قرآن کریم که موفق بتکمیل آن نشده است، و بیضاوی در تفسیر خود از آن استفاده کرده است
٢- تفصیل النشأتین و تحصیل السعادتین
٣- الذریعة الی مکارم الشریعة، در تصوف
٤- محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء