ابوترابِ نَخشَبی. عسکر بن حسین نخشبی (نَسَفی). از اجلۀ مشایخ خراسان و سادات ایشان. او از فُحول رَحّالین متصوفه بود و بَوادی جمله به تجرید گذاشتی. وفات او اندر بادیۀ بصره بود و از وی میـآید که گفت : الفقیر قوته ما وجد و لباسه ما ستر و مسکنه حیث نزل. هجویری و بعضی نام او را عسکر بن محمد بن حصین گفته اند، و او از مشایخ صوفیۀ خراسان و در مائۀ سوم بود و گویند در ٢٤٥ ه.ق. در بادیۀ بصره درگذشته و جسد او را ددگان در چندین سال که بدانجا ببود نخوردند.

أبُو تُرَاب النَّخْشَبي
(... - 245 ه.ق. ... - 859 م.)
عسكر بن الحصين
(أو ابن محمد بن الحسين)
النخشبي،
أبو تراب :
شيخ عصره في الزهد و التصوف.
اشتهر بكنيته حتى لا يكاد يعرف إلا بها.
و هو من أهل «نخشب»
من بلاد ما وراء النهر،
قال المناوي :
عربت فقيل لها نسف.
كتب كثيرا من الحديث.
و أخذ عنه الإمام أحمد بن حنبل و آخرون.
قال ابن الجلاء :
لقيت ستمائة شيخ،
ما رأيت فيهم مثل أربعة
أولهم أبو تراب.
وقف 55 وقفة بعرفة.
و مات بالبادية،
قيل: نهشته السباع‏.