سَبعِ طِوال.
[ س َ ع ِ طِ ]
(اِخ )

مراد از سبعۀ معلقات است.

|| هفت سورۀ درازترِ اوّلِ قرآن.
هفت سورۀ طویل قرآن:
بقرة،
آل عمران،
نساء،
مائدة،
أعراف،
یونس،
هفتمین أنفال و یا بَرائت (توبة) است، و یا هر دو زیرا که هر دو معاً بدین قول یک سوره است.

مُِئون.
[ م ِ / م ُ ]
(ضبط کلمه در اقرب الموارد و محيطالمحيط به صورت موٌون [ م ُ ] آمده است.)
(ع عدد، ص، اِ)

جِ مائة.
جِ ماءة.
رجوع به مائة شود.

|| (اِ)

سوره هایی از قرآن که هریک صد آیت یا کمی کمتر یا کمی بیشتر از صد آیت دارند.
سوره هایی هستنداز قرآن که پس از سوره های سَبعِ الطِّوال آیند، و از آن رو بدین نام خوانده شده اند که هر سوره از آنها بیش از صد آیه یا نزدیک بدان دارد.