وَ إِن يَكاَدُ

الَّذِينَ كَفَرُواْ

لَيزُْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ

لَمَّا سمَِعُواْ الذِّكْرَ

وَ

يَقُولُونَ :

إِنَّهُ لمََجْنُونٌ (51)

وَ

مَا هُوَ

إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)

ازلاق

[ اِ ]
(ع مص)

بلغزانیدن.
لغزانیدن.
بخیزانیدن.
لغزان گردانیدن جای.

|| بچه افکندن ناقه و جز آن.
سقط.
بچه بیوکندن اشتر.

|| بستردن.
بستردن موی.
موی ستردن.

|| بنظر تیز نگریستن کسی را.

|| تیز داشتن تیغ پیوسته.