رجز.

[ رُ ]
(ع اِمص)

رِجز.
اسم مصدر به معانی رِجز.
رجوع به همۀ معانی اسمی «رِجز» شود.

و الرُّجزَ فَاهجُر

رجز.

[ رِ ]
(ع اِمص)

پلیدی.
قذر.
رجس.

|| بت پرستی.
پرستش اوثان.

|| شرک.
یقال: یکشف الله عنکم الرجز.

||
(اِ)

طاعون.

|| عذاب.
قوله تعالی: رجزاً من السّماء; ای العذاب.

|| وساوس شیطان: رجز الشّیطان.
سکالش دیو.
بت.