تسجیر.

[ ت َ ]
(ع مص)

روان کردن آب را.

|| پر کردن تنور از هیزم برای گرم کردن آن.

|| آتش افروختن.
و در قرآن است "و إذا البحار سجّرت" در تفسیر این کلمه بعضی گویند گرم گردید و بعضی گویند پُرشد به روان شدن بعضی به بعضی دیگر تا آنکه دریای واحدی تشکیل داد.

|| منقلب شدن دریا و بلند شدن امواج آن.

|| ناله کردن ناقه.
در صدای رعد هم بکار برند.