از لغتنامۀ مرحوم دهخدا
مُسَیَّب. [ م ُ س َی ی َ ] (اِخ) ابن نجبة بن ربیعة بن ریاح الفزاری. تابعی و از سران قوم خود بود. وی از سرداران حضرت علی (ع) در جنگهای آن حضرت با دشمنان و نیز از جمله کسانی است که در سال ٦٥ ه.ق. به طلب خون حسین (ع) قیام کردند و در همین سال در وقایع عراق کشته شد.(الاعلام زِرِکلی).