قُدامَة. [ ق ُ م َ ] (اِخ) ابن جعفر مکنی به ابوالفرج کاتب بغدادی به گفتۀ یاقوت نصرانی بود و به دست المکتفی بالله اسلام آورد. وی یکی از فصحا و بلغا و فلاسفه و در علم منطق زبانزد دانشمندان بود. ابوالفرج بن جوزی مرگ او را به سال ٣٣٧ ه.ق. نوشته و صاحب دیوان الاسلام تألیفات ذیل را برای او ذکر کرده است:
١- کتاب الخراج. این کتاب در لیدن به سال ١٨٩٢ م. چاپ شده است.
٢- نقدالشعر. این کتاب مشتمل بر بیست باب است از قبیل تشبیه و مبالغه و طباق و جناس. این کتاب در آستانه به سال ١٣٠٢ ه.ق. در٨٩ صفحه به چاپ رسیده است.
قدامة بن جعفر بغدادی از نویسندگان متقدم و بلغا و فصحائی است که در منطق و فلسفه استاد بوده است. وی در روزگار مکتفی بالله خلیفه میزیست و به دست وی اسلام آورد و در بغداد به سال ٣١٠ ه.ق. (٩٢٢ م.) وفات کرد. تألیفاتی دارد، از جمله:
١- السیاسة.
٢- البلدان.
٣- زهرالربیع در اخبار و تاریخ.
٤- نزهةالقلوب.