امامی خلخالی رحمة الله علیه
 از شاعران خلخال [شهری در شمال شرقی ایران] بوده
 و در جمع کردن وگفتن شعر ولع تمام داشته است .
 این رباعی از اوست :
 
 با خَـلـقِ خُـدا سخن به شـیرینی کــن
 اظهارِ نیــاز و عجز و مِسکینی کــن
 تا بـر سَـرِ دیده ، جـا دَهَندَت مَـــردُم
 چون مَردُمِ دیده ، تَرکِ خودبینی کن