قُرّاءِ سَبعَة
 مُراد از قراء سبعه ،
 امامان مشهور قراآت هستند
 که در تنظیم قرآن و نقطه گذاری آن
 و تجوید قرائت ازجهت اعراب و بنا
 و ملاحظۀ مد و ادغام و فصل و وصل
 ونظایر اینها به مذهب آنان تمسک میشود.
 نزول قرآن به هفت حرف یا هفت قرائت
 بر طبق روایتی است که از پیغمبر نقل شده است .
 رسول خدا فرمود
 کسی از جانب خدا نزد من آمد و گفت
 خداوند تو را مأمور میکند که
 قرآن را بر یک حرف (به یک نحو) بخوانی .
 گفتم :
 ای پروردگار بر امت من سهل بگیر.
 پس گفت :
 خدا تو را مأمور میسازد که
 قرآن را به هفت حرف بخوانی .
 مشهورترین قرائت ها همین قرائت های هفتگانه است
 که هر یک از آنها
 به یکی از امامان هفتگانه (قراء سبعه) منسوب است .
 و برای هر یک از آن قرائت ها راویانی هستند.
 یکی از آنان
 حمزة بن حبیب مکنّی به ابوعماره است
 
 دوم عاصم بن ابی النَجود
 
 سوم ابوالحسن علی بن حمزه کسائی
 
 چهارم نافع بن عبدالرحمان بن ابونعیم
 
 پنجم عبدالله ابن کثیر
 
 ششم ابوعمرو بن علاء مازنی
 
 هفتم عبدالله بن عامر بن زید بن تمیم
 
 و بهترین این قرائت ها قرائت عاصم است
 چنانکه علّامه
 در منتهی
 بدان اشاره کرده است .
 هفت تن استادان قرائت قرآن یعنی ،
 
 نافع مدنی ،
 
 ابن کثیر مکی ،
 
 ابوعمرو بصری ،
 
 ابن عامر شامی ،
 
 عاصم کوفی ،
 
 حمزۀ کوفی
 
 و کسائی کوفی .