الإمام العاشر
الهادي المرشد
عليّ نجل الجواد
نسل المنتجبین

هادي .
از ألقاب امام عليّ النّقيّ (ع) امام دهم است .
تولّدش به روایت أکثر أهل خبر در
نیمه های ماه رجب در سنۀ أربع عشر و مأتین
به مدینة إتّفاق افتاد
و به قولی به سال إثناعشر و مأتین .
مادرش أمّ ولد بود مسماة به سمانة
(و یقال ان أمّه أمّ الفضل بنت المأمون)
و آن جناب در اسم و کنیت با
عليّ المرتضی و عليّ الرّضا یکی بود
و بنابراین او را أبوالحسن ثالث گویند
و ألقاب شریفش
نقيّ
و هادي
و عسکري
و ناصح
و متوکّل
و فتّاح
و مرتضی است
و در أعلام الوری مسطور است که
عالم و طبیب و فقیه و أمین
نیز از جملۀ ألقاب آن جناب است
و إمام أبوالحسن عليّ الهادي
در وقت وفات پدر شش ساله بود
و متوکّل خلیفه در زمان ایالت خویش
یحیی بن هرثمة بن أعین را به مدینة فرستاد
تا آن جانب را به سرّ من رأی
که اکنون به سامرة مشهور است آورد
و هادي بعد از آنکه مدّت
ده سال و چند ماه
آنجا مقیم بود در
ماه جمادی الآخرة
یا رجب
سنۀ أربع و خمسین و مأتین
درگذشت
و در سرایی که به سامرة داشت مدفون شد
به روایت علماء شیعه
المعتز خلیفه آن جناب را زهر داد
و أهل سنّت گویند که
فوتش به مقتضای أجل طبیعی إتّفاق افتاد.
مدّت عمرش به روایت أصحّ
چهل سال
و زمان إمامتش
سی و سه سال و چند ماه
و العلم عندالله.