شَمِر بن ذي الجوشن

شَمِر بن ذي الجوشن
ضبابيّ
کلابيّ .
نام او شرحبیل
و کنیت او ابوالسّابغة است .
از رؤسای هوازن
و مردی شجاع بود
(مقتول 66 ه.ق / 686 م).
در صِفّین در لشکر عليّ (ع) حضور داشت .
سپس در کوفه اقامت کرد
و به روایت حدیث پرداخت
در واقعۀ کربلا شرکت جُست
و در شمار قاتلان امام حسین (ع) درآمد.
عبیدﷲ او را با سر امام حسین (ع) به شام نزد یزید فرستاد.
سپس وی به کوفه برگشت .
چون مختار بن ابوعبیدۀ ثقفيّ قیام کرد
و شمر از کوفه بیرون رفت ،
مختار غلام خود را با گروهی به طلب او فرستاد.
شمر غلام مختار را بکشت
و به « کلتانیه » از قرای خوزستان (بین سوس و صیمره) رفت .
جمعی از سپاهیان مختار
به سرکردگی ابوعمرة به جنگ او رفتند.
شمر در این نبرد کشته شد
و تن او را نزد سگان افکندند.
بعضی از فرزندان او به مغرب رفتند
و به اندلس درآمدند.
از جملۀ آنان کسی که شهرتی دارد
نوادۀ او صمیل بن حاتم بن شمر بن ذي الجوشن است .