نَحّاس،
احمد بن اسماعیل بن یونس
مرادی
مصری ،
مکنی به ابوجعفر
و مشهور به نَحّاس
و ابن النَّحّاس
و صَفّار.
مفسّر
و نحوی
و دانشمند قرن چهارم هجری قمری
و کثیرالتّألیف است .
از تألیفات اوست
١ - ادب الکاتب
٢ - الاشتقاق
٣ - اعراب القرآن
٤ - التفاحه ، در نحو
٥ - تفسیر ابیات سیبویه
٦ - شرح المفضلیات
٨ - طبقات الشعراء
٩ - الکافی ، در نحو
١٠ - معانی القرآن
١١ - المقنع
١٢ - ناسخ الحدیث و منسوخه
١٣ - ناسخ القرآن و منسوخه
١٤ - الوقف و الابتداء الصغیر
١٥ - الوقف و الابتداء الکبیر .
وی به سال ٣٣٧ یا ٣٣٨ ه.ق
در مصر درگذشت .
آمار
وب سایت:
