اسمِ غیرِمُتَصَرِّف
آن است که در صورت تذکیر و تأنیث و مثنّی و جمع همیشه در حالت واحدی باشد مانند «مَن» چنانکه گویند :
من الرّجل الآتي ؟
مَن المرأة الآتیة؟

اسم متصرّف
(اصطلاح صرفيّ)
آن است که تثنیة و جمع بسته شود و مُصَغَّر گردد و بدو نسبت دهند.

فعل غیرمتصرّف
آن است که تمام مشتقّات از آن نیاید، مانند :
لیس و نِعم.